Ένα βασικό ζήτημα για όσους ξεκινούν την επαφή τους με το κρυσταλλικό βασίλειο είναι το πώς μπορούν να θυμούνται τις βασικές ιδιότητες του κάθε ορυκτού ώστε να μπορέσουν να ωφεληθούν τα μέγιστα από το καθένα, όταν χρειάζεται. Αν και αυτό μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δύσκολο για βασικά ορυκτά (για παράδειγμα, τους λίθους της οικογένειας του Χαλαζία), ωστόσο όσο κανείς προχωρά και έρχεται σε επαφή με όλο και περισσότερους κρυστάλλους, τόσο πιο δύσκολο μπορεί να είναι να θυμάται τις θεραπευτικές τους ποιότητες.
Σε αυτό το κομμάτι είναι σημαντικό να αναπτύξει ο καθένας μία δημιουργική τεχνική, η οποία να μην βασίζεται στην στείρα απομνημόνευση. Μπορεί αρχικά οι λέξεις-κλειδιά να αποτελέσουν μία πρώτη λύση ωστόσο στην πορεία, καθώς αυξάνεται η κρυσταλλική συλλογή μας, αυτό πρακτικά δεν θα συνεχίσει να αποδίδει όπως στην αρχή. Τα σχετικά βιβλία μπορούν να βοηθήσουν στα πρώτα στάδια επαφής με τα ορυκτά, παρ'όλα αυτά όσο κανείς προχωρά συνίσταται να μην βασίζεται μόνο σε όσα γράφουν τα βιβλία, αλλά να εμπιστεύεται την προσωπική του επαφή με τους κρυστάλλους.
Πώς, όμως, μπορούμε να θυμόμαστε τις ποιότητες των κρυστάλλων μας χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο της απομνημόνευσης;
*Νιώθουμε αντί να σκεφτόμαστε. Αντί να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του μυαλού, ας συνδεθούμε με τις δυνατότητες της καρδιάς. Όταν διαλογιζόμαστε με κάποιο κρύσταλλο μας αφήνει κάποια αίσθηση, ένα ξεχωριστό αισθητηριακό αποτύπωμα που απομνημονεύεται στο σώμα. Όσο περισσότερο εξασκούμαστε με το ίδιο ορυκτό τόσο και η αίσθηση γίνεται πιο έντονη και ουσιαστικά "ένα" με εμάς, ένα με την ίδια μας την ύπαρξη. Με αυτόν τον τρόπο "θυμόμαστε" μία πληροφορία με ολόκληρο το αισθητηριακό μας σώμα παρά μόνο με το μυαλό μας. Για παράδειγμα, κάποιος έχει διαλογιστεί με Χρυσοπράσιο και νιώθει μία πρώτη αίσθηση στο 3ο τσάκρα, σαν να αναδεύεται κάποιο παρελθοντικό συναίσθημα (στο συγκεκριμένο κέντρο αποθηκεύονται πολλές αισθητηριακές αναμνήσεις). Καθώς συνεχίζει να δουλεύει με αυτό το ορυκτό, παρατηρεί ότι έχει θετική/κατευναστική επίδραση σε συναισθήματα ζήλιας και προσωπικής ανασφάλειας- η αίσθηση έχει πλέον συνδεθεί με τον κρύσταλλο, άρα τώρα ξέρει πως αν υπάρξει ξανά κάποιο ανάλογο θέμα, ο Χρυσοπράσιος θα είναι ο κατάλληλος λίθος να χρησιμοποιήσει. H αίσθηση που αφήνει ένα ορυκτό είναι πολύ πιο έντονη από την απομνημόνευση που προσπαθούμε να επιτύχουμε.
*Συνδέουμε τον κρύσταλλο μας με κάποιο πρόσωπο. Η αίσθηση που αποκομίζουμε από την επαφή μας με ένα ορυκτό μπορεί να συνδεθεί με έναν χαρακτήρα από ένα βιβλίο, καρτούν ή ταινία, οποιονδήποτε μας έκανε εντύπωση και μας έχει μείνει στο μυαλό και νιώθουμε ότι ταυτίζεται με τον εκάστοτε κρύσταλλο. Κάποιοι θεραπευτές συνδέουν κάθε κρύσταλλο με ένα χαρτί από τα Ταρώ, άλλοι με ένα ζώο-τοτέμ, και κάποιοι με ένα λουλούδι ή δέντρο που μπορεί να αλληλοσυμπληρώνει τις ποιότητες τους. Για παράδειγμα, ο Μαύρος Τουρμαλίνης για μένα ταυτίζεται με έναν πολύ δυνατό φύλακα του οποίου η δουλειά είναι να μην μπει κάποιος κλέφτης/κακοποιός (δηλαδή κάποια επιβλαβής ενέργεια).
*Χρησιμοποιούμε τη μέθοδο της εξιστόρησης. Αυτή είναι μία πολύ καλή μέθοδος για να μάθουμε στα παιδάκια μας για τις ποιότητες των κρυστάλλων (αλλά ταιριάζει πολύ καλά και σε εμάς τους ενήλικες!): αφού έχουμε συνδέσει τα ορυκτά μας με κάποιο πρόσωπο/ήρωα, μπορούμε να φτιάξουμε μία ιστοριούλα ή παραμύθι με πλοκή ανάλογη των ποιοτήτων τους. Μπορεί να φαίνεται απλοϊκός τρόπος ωστόσο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός αφού βοηθά να αποτυπωθούν οι ιδιότητες των κρυστάλλων ακόμα περισσότερο στο μυαλό αλλά και στο συνειδητό και υποσυνείδητο κομμάτι μας. Για τα παιδιά είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να μπουν στον κόσμο των κρυστάλλων μέσω διδακτικών παραμυθιών!
*Κινούμαστε με τους κρυστάλλους μας. Αντί να καθόμαστε στη στάση του λωτού και να διαλογιζόμαστε, μπορούμε να κρατάμε έναν κρύσταλλο στο χέρι μας και να αφεθούμε να κινηθούμε μαζί του, σε μία εμπειρία κινητικού διαλογισμού. Παρατηρούμε τί κινήσεις κάνουμε με τον κάθε έναν: πιο έντονες, πιο ήρεμες, πιο φορτισμένες; Πώς συνδέεται το σώμα μας με την ενέργεια του κάθε ορυκτού; Παίρνουμε όσο χρόνο θέλουμε για αυτή τη διαδικασία και στο τέλος μπορούμε να διαλογιστούμε καθιστοί για λίγα λεπτά, να αφομοιώσουμε τα όσα βιώσαμε μέσω της κίνησης. Κατ'αυτόν το τρόπο αποτυπώνουμε πιο έντονα τις κρυσταλλικές ποιότητες αφού το σώμα έχει τη δική του μνήμη.
Όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, το σημαντικό είναι να είμαστε δημιουργικοί με τους κρυστάλλους μας και την επαφή που δημιουργούμε μαζί τους. Με αυτόν τον τρόπο γινόμαστε εφευρετικοί και εμπλουτίζουμε την εμπειρία μας με τους κρυστάλλους πέρα από τις συνηθισμένες μεθόδους που ήδη υπάρχουν σε βιβλία. Μέσω αυτής της διαδικασίας, πέρα από τη "φρέσκια" επαφή με αποκτούμε με τα ορυκτά μας, γνωρίζουμε και τον εαυτό μας, τις δυνατότητες του και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να βρει νέες ιδέες και λύσεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου